Posts

വലിയുപ്പാടെ ചീരണി

കുട്ടികാലത്തെ നോമ്പുകാലം മനസ്സിന്‍റെ ഓര്‍മയില്‍ തെളിയുന്നത് മുറിയാതെ പെയ്യുന്ന മഴകാലമാണ് അന്നൊക്കെ ആകെ എടുക്കുന്ന നോമ്പ് ഇരുപത്തിയേഴാം രാവിന്‍റെ അന്ന് മാത്രമാണ് കാലത്ത് എണീറ്റാല്‍ തന്നെ കാണാം കുട്ടികള്‍ കയ്യിലൊരു പ്ലാസ്റിക് കവറുമായി വീടുകള്‍ തോറും സകാത്തിന് വേണ്ടി കയരിയിരങ്ങുന്ന കാഴ്ച എനിക്കും പോവാന്‍ മോഹമുണ്ടെങ്കിലും വലിയുപ്പാന്റെ ചൂരലിന്റെ രുചി നല്ലണം അറിയുന്നത് കൊണ്ട് അതിനു മുതിരാറില്ല വലിയുപ്പ എന്തെങ്കിലും ചില്ലറ പൈസ എനിക്ക് തന്നിട്ടേ പള്ളിയിലേക്ക് പോവൂ ഞങ്ങളുടെ വീട്ടില്‍ നിന്നും പത്തു കിലോമീറെര്‍ ദൂരെയുള്ള പള്ളിപാടം എന്ന സ്ഥലത്തെ പള്ളിയിലെ കതീബാണ് വലിയുപ്പ അന്ന് വലിയുപ്പാടെ മുഖത്തും നല്ല ഉല്‍ത്സാഹം കാണും കാരണം വലിയുപ്പാകും അന്ന് വല്ലതൊക്കെ കിട്ടും പള്ളിയില്‍ നിന്നും.  അടുപ്പില്‍ തിളകുന്ന ജീരക കഞ്ഞിയും അടുക്കളയില്‍ പലകയിലിരുന്നു പത്തിരി പരതുന്നതും നോമ്പുകലാതെ വൈകുന്നേര കാഴ്ചകളാണ് ആദ്യം ചുടുന്ന പത്തിരിക്ക് വേണ്ടി കാത്തിരികുംപോള്‍ ഉമ്മ പറയും ന്‍റെ കുട്ടി ഇവിടെ നിക്കണ്ട നോമ്പ് മുറിയും എന്ന് നോമ്പെടുത്ത വീമ്പു പറയാനും മത്സരികാനും എനികന്നു ആരും കൂടിനില്ലായിരുന്നു വിശപ്പിനു മുന്നില്‍

വിരഹം വിരുന്നിനെത്തുന്ന പ്രവാസത്തിലും പ്രതീക്ഷയോടെ

വന്നണഞ്ഞീടുമൊ നീ എന്നരികിലെന്നെങ്കിലും . എൻ കാൽപാടുകൾ തേടി അലഞിട്ടെന്തേ..... നിനക്കതിനു കഴിഞ്ഞില്ല കാല ചക്ക്രത്തിന്റെ പൂക്കൾ ഓരോന്നായ് കൊഴിയുമ്പോഴെങ്കിലും നീ ഓർക്കണമായിരുന്നു ഇഴയാൻ വിധിക്കപ്പെട്ടവനെ വിടെയാ കാൽപാടുകളെന്ന്........
കാര്ഷി്ക വൃത്തിയെ പറ്റി സംസാരികുന്നതിനിടയില്‍ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു ഇതില്‍ ആര്കൊക്കെ ഞാറ്റുവേല അറിയാം അപ്പോള്‍ ഒരുത്തന്‍ ചാടി എണീറ്റ്‌ എനിക്കറിയാം എന്ന് കൈ പോക്കികാണിച്ചു എന്റെപ മുഖം വിവര്ണ്മായി ഒരാളെങ്കിലും വളര്ന്നു വരുന്ന തലമുറയില്‍ പഴമയെ സ്നേഹികുന്നല്ലോ എന്നോര്ത്ത്ല പക്ഷെ അവന്റെണ ഉത്തരം കേട്ടു തകര്ന്നു പോയി എന്റെന ബാല്യം .....അതൊരു കിളിയല്ലേ ....... ( ഞാറ്റുവേലകിളിയേ നീ പാട്ടുപാടിവരുമോ കൊന്ന പൂത്ത വഴിയില്‍ പൂ എള്ളു മൂത്ത വയലില്‍ ‍കാത്തു നില്പ്പൂള ഞാനീ മുത്തിലഞ്ഞി ചോട്ടില്‍ തനിയ േഞാറ്റുവേലകിളിയേ നീ പാട്ടുപാടിവരുമോ....).ഈ പാട്ടെഴുതിയ ഒ എന്‍ വി കുറുപ്പിനെ മനസ്സില്‍ സ്മരിച്ചു പോയി......... ഇതൊരു സാങ്കല്പിക കഥയാണ്‌ കേട്ടോ ഇന്ന് ഭൂമി ചരമ ഗീതം പാടുമ്പോള്‍ വെറുതേ ഒരു ഓര്മണപെടുത്തല്‍

ഒരു പ്രവാസിയുടെ നൊസ്റ്റാള്ജി യ

അജ്മാന്‍ I S C യുടെ ആരവം 2017 സ്മരിനികയില്‍ വന്ന എന്‍റെ ഒരു ചെറു ലേഖനം ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------- എത്ര വേഗമാണ് പ്രവാസത്തിന്റെര മനസ്സ് മാറികൊണ്ടിരികുന്നത് ? ഗള്ഫിവന്റെ പശ്ചാത്തലത്തില്‍ നിന്ന് നോകുമ്പോള്‍  പലകാരണങ്ങലുണ്ടതിനു ഒന്നാമത് തന്റെ് പ്രിയപെട്ടവരുടെ ഉയര്ച്ചോ കാണാന്‍ ആഗ്രഹികൊന്നൊരു മനസ്സ് പിന്നെ തന്റെത സ്വപ്നങ്ങള്ക്ക്ര നിറം കൊടുക്കാനുള്ള അതിയായ മോഹം അതിനൊപ്പം ഇന്ഫോനര്മേപഷന്‍ ടെക്നോളജിയുടെ കടന്നു വരവ്, ആര്കുംത സമയമില്ലാത്ത സ്ഥിതി അതിനിടയില്‍ തസ്കരനെ പോലെ കടന്നു വന്ന സെല്ഫോ്ണ്‍ ഇതിനിടയില്‍ അന്ന്യം നിന്നുപോയ ഒരുപാട് കാര്യങ്ങള്‍ എന്നാല്‍ പ്രവാസം ഇന്നു കേരളത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളെ സര്വ്വ  പ്രധാനമാണ്. എന്റെ എത്രയും പ്രിയപ്പെട്ട.... എന്ന സംബോധനയിലൂടെ തുടങ്ങുന്ന സ്നേഹത്തില്‍ പൊതിഞ്ഞ പ്രണയവുംപരിഭവങ്ങളും വീടിലെ ഇല്ലായ്‌ മയുടെ യാധാര്ധ്യവും കുത്തിനിറച്ചൊരു കത്ത്. ഇന്നാ സ്ഥാനം വാട്സ് അപ്പിനും ഇന്റര്നെ്റ്റ്‌ വോയ്പ്പ് കോളുകള്‍ക്ക് വഴിമാറിയെങ്കിലും രണ്ടാഴ്ച കാത്തിരുന്നു കിട്ടിയിരുന്ന ആകത്ത് വായിക്കുമ്പോഴു
എഴുമങ്ങട് അതാണെ‌ന്റെ ഗ്രാമത്തിന്റെ പേരു അരുവിയും പുഴകളും കാട്ടാറുകളും ഒന്നുമില്ലാത്ത പ്രശാന്തസുന്ദരമായഗ്രാമം ഈ ഞാനു ആരാണെന്നു മനസ്സിലായൊ?........................................................ പറഞുതരാം എന്റെ പേരു മുസ്തഫ എല്ലാവരും എന്നെ അങ്ങിനെ തന്നെയാണു വിളിക്കാറ് .....ചിലറ് മാത്രം രഹസ്യമായി ചില ചെല്ലപേരുകളും വിളിക്കാറുണ്ട് ഞാനു ജനിച്ചത് ഏതോ ഹോസ്പിറ്റലിലാണെങ്കിലും വളറ്ന്നത് ഈ ഗ്രാമത്തിലാണു മണ്കലമുണ്ടാക്കുന്ന കുംബാരന്മാരും കള്ളൂകുടിച്ച് അടിയുണ്ടാക്കുന്ന കുടിയന്മാരും വെറുതെ വഴിയിലൂടെ പോകുന്ന തല്ലു എനിക്കു തന്നിട്ട് പോകൂ എന്നു പറ്ഞ് ഉങ്ങിന് തറയിലിരിക്കുന്ന മഹത് വ്യക്തികളും (എഴുമങ്ങാടിന്റെ ഹ്ര്‌ദയഭാഗത്ത് ഒരു ഉങ്ങും അതിനു ഒരു ചെറിയ തറയും ഉന്ട് ).ആ മഹത് വ്യക്തികളിലു ചിലറ് ഇന്ന് എന്നോടൊപ്പം ദുബായിലു ഉണ്ട് ..............പിന്നെ ഏതുസമയത്ത് എന്ത് ആവശ്യത്തിനു ഓടിച്ചെന്നാലും കള്ള് മാത്രം കിട്ടുന്ന കള്ള് ഷാപ്പും ചീട്ട് കളിക്കാനും മൂത്രം ഒഴിക്കാനും മാത്രമായി പണികഴിപ്പിച്ച ചില കെട്ടിടങ്ങളും എഴുമങ്ങാടിന്റെ മാനോഹാരിത വറ്ദ്ധിപ്പിക്കുന്നു................. ഈ സുന്ദര ഗ്രാമത്തിലു എനിക്കു കൂട്ടായി മേട്ട എന്ന
തണുപ്പത്ത് എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചുരങ്ങുന്ന ബിജ്ജാതൂന്റെ കൈ മെല്ലെ എടുത്തു മാറ്റി ഞാന്‍ പുറത്തേക്കിറങ്ങി പെട്ടെന്നെഴുന്നെറ്റ ബിജ്ജാതു അലറി മനുസാ ഇങ്ങള് ഈ പാതിരക്ക് എങ്ങട്ടാ ഞാന്‍ വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു ടീ ഞാന്‍ ഒരു സിനിമക്ക് പോവാ ...... സുലുമേ ന്റള്ളൂ ........ ടീ മംമുട്ടീടെ. അവന്‍ കാത്തിരുന്നു അവളും. നല്ല സിനിമയാ ..... ബേണ്ട ങ്ങളെ ഒരു ഹറാം പെറന്ന ഓളും അങ്ങനെ കാത്തിരിക്കണ്ട ങ്ങക്ക് ബീബിയായി ഞാനുണ്ട് ഇബടെ കാത്തിരിക്കാന്‍  ..... ഞാന്‍ പട്ടണത്തിലെ തിരക്കില്‍ നിന്നും മാറി ഗ്രാമത്തില്‍ പെണ്ണ് കെട്ടി താമസിക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ച നിമിഷത്തെ ശപിച്ചു കൊണ്ട് കിടകുംപോള്‍ പിറ്റേ ദിവസത്തെ സിനിമാ പരസ്യ വാഹനം അതുവഴി കടന്നു പോവുന്ന ശബ്ദം കേള്‍ക്കാമായിരുന്നു ..... പാലപെട്ടി താജിന്റെ ഔത് സുലുമ നേരം വെളിചാമ്പോ ഒരു സൊ ഉച്ചക്കൊരു സോ മൈപ്പിലൊരു സോ നട്ട പാതിരക്കൊരു സോ .... ഓന്‍ കാത്തിരുന്നു ഓളും .........(അവന്‍ കാത്തിരുന്നു അവളും )...    

ചുമടു താങ്ങി ....................

ചുമടു താങ്ങി .................... കാല്‍ നടക്കാര്‍ നന്നേ വിരളമായി ഇന്ന് കാണുന്ന എന്റെ ഗ്രാമത്തിലെ(എഴുമങ്ങാട്) നാല്കവല വെട്ടുകല്ലില്‍ കെട്ടിയുയര്‍ത്തി ഓടിട്ടതും കട്ട കെട്ടിയതും ചാണകം മെഴുകിയ പൊക്കമുള്ള തിന്നകള്‍ഉള്ള ഓലപുരകളും ഇന്ന് കൊണ്ക്രീറ്റ്‌ കെട്ടിടങ്ങള്‍ക്ക് വഴി മാറികഴിഞ്ഞു .തല ചുമടുകാരെ എങ്ങുമേ കാനുവാനില്ലെന്കിലും അനാഥമായി ,നോകുകുത്തിപോലെ ,വാര്തക്യതിന്റെ വൈക്ലബ്യവുമായി ,കരിങ്കല്ലില്‍ കൊത്തിയെടുത്ത ,നിറം മങ്ങിയ ആ പുരാവസ്തു ,ചുമട് താങ്ങി അവിടെയുണ്ട് . ഗതകാല സ്മരണകള്‍ വിതുന്പുന്ന വിളര്‍ത്ത വധനവുമായി,വഴിപോക്കര്‍ക്കൊരു നോകുകുത്തിയായിനില്‍കുന്ന ആ കരിങ്കല്‍ കൊലാത്തെ ആരും ശ്രദ്ധിക്കുന്നെയില്ല ... എത്ര ആയിരങ്ങളുടെ ഭാരം വഹിച്ചു,ക്ഷീണം മാറ്റി ആരോടും പരിഭവമില്ലാതെ നില്‍കുന്ന വഴിതലയ്കലെ ചുമട് താങ്ങിയെ ഇന്ന് ആരോര്‍ കുന്നു